Ένα τοροσφαιρικό καπάκι, που ονομάζεται επίσης τοροειδές καπάκι ή "καπάκι πιάτου", είναι ένα καμπύλο τελικό καπάκι που χρησιμοποιείται για να σφραγίζει τα άκρα κυλινδρικών δοχείων πίεσης, δεξαμενών ή αγωγών. Είναι σχεδιασμένο να αντέχει σε εσωτερική ή εξωτερική πίεση, παρέχοντας παράλληλα μια ομαλή, στρογγυλεμένη μετάβαση μεταξύ του κυλινδρικού σώματος του δοχείου και του κλειστού άκρου του.
Βασικά Χαρακτηριστικά:
• Σχήμα: Συνδυάζει δύο καμπύλα τμήματα:
1. Μια κορώνα (το κύριο καμπύλο τμήμα), η οποία είναι ένα τμήμα σφαίρας με μεγάλη ακτίνα (συχνά ίση με την εσωτερική διάμετρο του δοχείου, D).
2. Ένα γόνατο (μια μικρότερη, μεταβατική καμπύλη), που συνδέει την κορώνα με την ευθεία φλάντζα (ή απευθείας με τον κύλινδρο του δοχείου). Το γόνατο έχει μικρότερη ακτίνα (r), συνήθως 6% της διαμέτρου του δοχείου (r = 0,06D σε τυπικά σχέδια, σύμφωνα με κώδικες όπως το ASME BPVC).
• Σκοπός: Η γεωμετρία του εξισορροπεί τη δομική αντοχή, την ευκολία κατασκευής και την αποδοτικότητα του χώρου. Το καμπύλο σχήμα κατανέμει την πίεση ομοιόμορφα, μειώνοντας τις συγκεντρώσεις τάσεων σε σύγκριση με τα επίπεδα καπάκια, καθιστώντας το κατάλληλο για εφαρμογές μέτριας πίεσης (π.χ., βιομηχανικές δεξαμενές, λέβητες, χημικοί αντιδραστήρες).
• Πλεονεκτήματα: Πιο συμπαγές από ένα πλήρες σφαιρικό καπάκι (το οποίο είναι ισχυρότερο αλλά ογκώδες) και ισχυρότερο από ένα επίπεδο καπάκι, καθιστώντας το μια κοινή επιλογή στον σχεδιασμό δοχείων πίεσης όπου ο χώρος και το κόστος είναι σημαντικοί παράγοντες.
Εν συντομία, είναι ένα πρακτικό, βιομηχανικό τυπικό σχέδιο που συγχωνεύει σφαιρικές και τοροειδείς (σε σχήμα ντόνατ) καμπύλες για να σφραγίζει αποτελεσματικά τα δοχεία πίεσης.